غزل بحر وحدت - علامه حسن زاده آملی

در این دیر کهن ای دل نباشد جای شیونها
که صاحب دیر خود داند رسوم پروریدنها

خوشا آن مرغ لاهوتی که با آواز داوودی
بود در روضه رضوان همی اندر پریدنها

غزل مزار - علامه حسن زاده آملی

باد صبا کجائی گو دوستان ما را
باید حضور دل در پنهان و آشکارا

آیا شود که روزی آیید بر مزارم
تا در کنار خاکم پندی دهم شما را

قصیده ی لقائیه - علامه حسن زاده آملی

ای دل به در کن از سرت کبر و ریا را
خواهی اگر بینی جمال کبریا را

تا با خودی، بیگانه ای از آشنایان
بیگانه شو از خود ، شناسی آشنا را

غزل پیغام - علامه حسن زاده آملی

ای پیک کوی قدسیان از من بگو جانانه را
کای شمع بزم عاشقان رحمی مر این پروانه را

درد مرا درمان کنددشوار من آسان کند
هرچه که خواهد آن کند حکم است آن فرزانه را

غزل طایر قدسی - علامه حسن زاده آملی

الا ای طایر قدسی در این ویرانه برزنها
بسی دام است و دیو و دد، بسی غول است و رهزنها

در این جای مخوف ای مرغ جان، ایمن کجا باشی؟
گذر زین جای ناامن و نما رو سوی مأمنها